NEW GOLDEN MOLES (AFROTHERIA, CHRYSOCHLORIDAE) FROM
THE EARLY PLIOCENE OF SOUTH AFRICA

Robert J. Asher and D. Margaret Avery

In this paper we have described and named two new species of golden moles from the fossil record of South Africa, roughly 5 million years old.

Resumen en Español

NUEVOS TOPOS DORADOS (AFROTHERIA, CHRYSOCHLORIDAE) DEL PLIOCENO INFERIOR DE SUDÁFRICA

Robert J. Asher y D. Margaret Avery

Se describe un nuevo material de topos dorados fósiles (Chrysochloridae) del Plioceno inferior de la localidad de Langebaanweg, Sudáfrica. Este yacimiento ha proporcionado centenares de elementos craneodentales y postcraneales, todos ellos fácilmente identificables como pertenecientes a crisoclóridos. En función del tamaño y la morfología, se pueden reconocer al menos tres especies en la asociación, dos de ellas representadas por material de calidad suficiente para adjudicarles un nombre. De acuerdo con su abundancia relativa, se pueden asociar los respectivos tipos humerales y mandibulares. Desde el punto de vista craneodental, la especie más común de Langebaanweg es muy similar al actual topo dorado del Cabo, Chrysochloris asiatica, pero difiere por presentar un húmero distal relativamente estrecho, similar en sus proporciones al del actual Eremitalpa granti. Una segunda especie, más rara, está representada por dos mandíbulas bien conservadas que muestran un segundo incisivo inferior más grande y robusto, junto con un tipo humeral menos frecuente, que se parece al de los actuales Chrysochloris. Al menos, otra especie adicional está representada por un pequeño número de húmeros, fémures y fragmentos escapulares relativamente grandes. Dada la ausencia de restos craneodentales, no hemos asignado nombre a esta tercera especie. Tentativamente, sugerimos que el extremo distal relativamente estrecho de la nueva especie similar a C. asiatica podría ser una adaptación a un hábitat similar al del moderno E. granti, un topo dorado que excava en sustratos arenosos, conocido en el noroeste de Sudáfrica y el sur de Namibia.

Palabras clave: fósiles, mamíferos, nueva especie, húmero, adaptación a la excavación en sustratos arenosos

Translation: Miguel Company

Résumé en Français

UNE NOUVELLE TAUPE DOREE (AFROTHERIA, CHRYSOCHLORIDAE) DU PLIOCENE INFERIEUR D’AFRIQUE DU SUD

Robert J. Asher et D. Margaret Avery

Nous décrivons ici un nouveau matériel de taupe dorée fossile (Chrysochloridae) du site Pliocène inférieur de Langebaanweg, Afrique du Sud. Ce site a fourni des centaines d’éléments crânio-dentaires et postcrâniens, tous étant facilement identifiables comme appartenant aux chrysochloridés. Sur la base de la taille et de la morphologie, au moins trois espèces sont présentes dans l’assemblage, deux d’entre elles étant représentées par un matériel de qualité insuffisante pour permettre une détermination. Sur la base de l’abondance relative, les types d’humérus et de mandibules peuvent être associés entre eux. Du point de vue crânio-dentaire, l’espèce la plus commune à Langebaanweg ressemble fortement à la taupe dorée du Cap actuelle, Chrysochloris asiatica, mais diffère par un humérus plus étroit dans sa partie distale, proportionnellement similaire a celui de Eremitalpa granti actuelle. Une deuxième espèce plus rare est représentée par deux mandibules bien préservées montrant une seconde incisive inférieure forte et élargie, un corps mandibulaire robuste, et est associée avec un type d’humérus moins commun qui ressemble aux Chrysochloris actuels. Au moins une espèce supplémentaire est représentée par un petit nombre d’humérus, fémurs et fragments de scapula relativement grands. En raison du manque de représentation crânio-dentaire, cette espèce n’est pas nommée dans ce papier. Nous proposons que la marge distale relativement étroite de l’humérus de la nouvelle espèce « type C. asiatica » pourrait indiquer une adaptation à un habitat similaire à celui de l’espèce moderne E. granti, taupe dorée des sables actuellement connue dans le nord-ouest d’Afrique du Sud et la sud de la Namibie.

Mots clés : fossiles, Mammalia, nouvelle espèce, humérus, mode vie fouisseur, locomotion dans la sable

Translator: Olivier Maridet

Deutsche Zusammenfassung

NEUE GOLDMULLE (AFROTHERIA, CHRYSOCHLORIDAE) AUS DEM FRÜHEN PLIOZÄN VON SÜDAFRIKA

Wir beschreiben neues Goldmullmaterial (Chrysochloridae) aus der frühpleistozänen Fundstelle Langebaanweg, Südafrika. Diese Fundstelle lieferte hunderte von isolierten craniodentalen und postcranialen Elementen die alle als Chrysochloriden identifiziert werden können. Ausgehend von Größe und Morphologie sind hier drei Arten repräsentiert, von denen zumindest zwei durch ausreichend gutes Material gesichert sind. Basierend auf relativen Häufigkeiten können die humeralen und mandibulären Stücke zugeordnet werden. Was die craniodentalen Merkmale angeht, ist die am häufigsten gefundene Art in Langebaanweeg dem heutigen Kapgoldmull, Chrysochloris asiatica, am ähnlichsten. Sie unterscheidet sich von diesem jedoch in der Form des distalen Humerus, der relativ schmal ist und so proportional eher Eremitalpa granti ähnlich ist. Eine zweite jedoch seltenere Art ist repräsentiert durch zwei gut erhaltene Mandibeln die einen kräftigen vergrößerten unteren Incisivus und einen robusten Mandibularkörper aufweisen. Sie sind mit einem weniger häufig auftretenden Humerustyp assoziiert, der dem des heutigen Chrysochloris ähnelt. Es ist zumindest eine weitere Art vorhanden, die durch wenige relativ große Humeri, Femora und Schulterfragmente repräsentiert wird. Da diese Art keine craniodentalen Elemente aufweist wurde sie in der vorliegenden Arbeit nicht benannt. Wir schlagen vorläufig vor, dass das relativ schmale distale Ende des Humerus der neuen C. asiatica-ähnlichen Art als Anpassung an ein ähnliches Habitat gesehen werden kann wie es der heutige E. granti ein „sandschwimmender“ Goldmull innehat, der aus dem nordwestliche Südafrika und dem südlichen Namibia bekannt ist.

Schlüsselwörter: Fossilien, Mammalia, neue Arten, Humerus, fossorial, sandschwimmen

Translator: Eva Gebauer

Translator: Ashraf M.T. Elewa

Polski Abstrakt

NOWE ZŁOTOKRETY (AFROTHERIA, CHRYSOCHLORIDAE) Z WCZESNEGO PLIOCENU AFRYKI POŁUDNIOWEJ

Robert J. Asher & D. Margaret Avery

Opisujemy nowy materiał kopalnych złotokretów (Chrysochloridae) z wczesnoplioceńskiego stanowiska w Langebaanweg w Afryce Południowej. Ze stanowiska tego pochodzą liczne izolowane zęby oraz elementy czaszkowe i pozaczaszkowe, łatwo oznaczalne jako należące do przedstawicieli Chrysochloridae. Na podstawie rozmiarów i morfologii, stwierdzamy iż co najmniej trzy gatunki są obecne we wspomnianym nagromadzeniu, z czego dwa reprezentowane są przez materiał pozwalający nazwać poszczególne taksony. Na podstawie względnie dużej ilości okazów, poszczególne typy kości ramieniowych i żuchw mogą być ze sobą powiązane. Pod względem zębów i elementów czaszkowych, najbardziej pospolity gatunek obecnym w stanowisku Langebaanweg przypomina współczesnego złotokreta żyjącego w rejonie Przylądka Dobrej Nadziei, Chrysochloris asiatica, ale różni się stosunkowo węższą dalszą częścią kości ramieniowej, proporcjonalnie podobną do tej u współczesnego gatunku Eremitalpa granti. Drugi, rzadziej występujący gatunek jest reprezentowany przez dwie dobrze zachowane żuchwy posiadające gruby, powiększony dolny drugi siekacz, masywny trzon żuchwy i powiązane z mniej pospolitym typem kości ramieniowej przypominającej współcześnie żyjący rodzaj Chrysochloris. Co najmniej jeden dodatkowy gatunek jest reprezentowany przez niewielką liczbę stosunkowo dużych kości ramieniowych, udowych oraz fragmentów łopatek. Ponieważ gatunek ten nie jest reprezentowany przez elementy czaszkowe bądź zęby, nie został nazwany w tym artykule. Wstępnie sugerujemy, że stosunkowo węższy dalszy brzeg kości ramieniowej nowego gatunku, podobnego do C. asiatica, wskazuje na przystosowanie do środowiska w jakim żyje współczesny E. granti, „pływający w piasku” złotokret znany obecnie z północno-zachodniej Afryki Południowej i południowej Namibii.

Słowa kluczowe: skamieniałości, Mammalia, nowy gatunek, kość ramieniowa, zwierzęta kopiące i żyjące pod ziemią, pływanie w piasku

Przetłumaczył: Robert Bronowicz

Riassunto in Italiano

NUOVE TALPE DORATE (AFROTHERIA, CHRYSOCHLORIDAE) DAL PLIOCENE INFERIORE DEL SUD AFRICA

Robert J. Asher e D. Margaret Avery

Descriviamo nuovo materiale fossile di talpe dorate (Chrysochloridae) provenienti da Langebaanweg (Sud Africa, Pliocene inferiore). In tale località sono stati rinvenuti centinaia di resti craniodentali isolati ed elementi postcraniali, tutti facilmente identificabili come crisocloridi. Sulla base della taglia e della morfologia, almeno tre specie sono presenti nell’associazione, due delle quali sono rappresentate da materiale tale da permettere un’attribuzione specifica. Sulla base dell’abbondanza relativa omeri e mandibole possono essere associati gli uni agli altri. Dal punto di vista craniodentale, la specie più comune a Langebaanweg è molto simile all’attuale talpa dorata del Capo, Chrysochloris asiatica, ma ne differisce per avere la parte distale dell’omero relativamente stretta, proporzionalmente simile a quella dell’attuale Eremitalpa granti. Una seconda specie, più rara, è rappresentata da due mandibole ben conservate che presentano un secondo incisivo grande e robusto, un corpo mandibolare anch’esso robusto, associati a un tipo di omero meno comune, simile a quello dell’attuale Chrysochloris. Almeno un’altra specie è rappresentata da un esiguo numero di omeri relativamente grandi, femori e frammenti scapolari. Dato che manca qualsiasi reperto craniodentale, a tale specie non è stata data una connotazione specifica in questa sede. Avanziamo l’ipotesi che il margine distale relativamente stretto dell’omero della nuova specie simile a C. asiatica possa essere un adattamento ad un habitat simile a quello occupato dall’attuale E. granti, una talpa dorata che utilizza un tipo di locomozione chiamato "sand-swimming", attualmente nota dal Sud Africa nord-occidentale e dalla Namibia meridionale.

Parole chiave: fossili, Mammalia, nuove specieomero, fossorialità, sand swimming

Translator: Chiara Angelone