|
LOCOMOTION IN THE EXTINCT NOTOUNGULATE PROTYPOTHERIUM Most scientists agree that three questions need to be answered about an extinct mammal for a basic understanding of its biology: 1) How much did it weigh? 2) What did it eat? 3) How did it move around? This study focuses on the last question – movement – in a 16-million year old extinct mammal from Argentina named Protypotherium.
Protypotherium belongs to a group of mammals known as “notoungulates”
(literally “southern hoofed mammals”) that lived almost exclusively in South
America and that has no living representatives. Because Protypotherium
has no close living relatives (unlike extinct camels, dogs, horses, and
porcupines, for instance) figuring out how it moved requires comparing its
skeleton to those of a wide variety of modern mammals of roughly similar size.
In so doing, we asked whether Protypotherium was a generalized mammal, or
whether it was specialized for a particular type of movement, such as running,
digging, climbing, swimming, or some other activity. Resumen en EspańolLocomoción en el Notoungulado extinto PROTYPOTHERIUM Este estudio caracteriza el hábito locomotor primario de Protypotherium, un notoungulado interatérido del Mioceno inferior de Santa Cruz, Argentina. El hábito locomotor fue valorado tanto cualitativamente (p. e.: por medio de caracteres osteológicos correlacionados con hábitos locomotores en mamíferos actuales) como cuantitativamente (usando análisis multivariante para comparar longitudes, anchuras e índices de los elementos de sus extremidades con los de especies actuales). Debido a que la masa corporal de Protypotherium ha sido estimada en 5-10 Kg, su hábito locomotor se evaluó en relación a otros mamíferos de masa similar y hábito locomotor conocido; la matriz de comparación incluyó 39 géneros de artiodáctilos, carnívoros, roedores caviomorfos, damanes y lagomorfos. Para cada género se tomaron 11 variables de las extremidades y 8 índices; éstos fueron analizados usando análisis de componentes principales y análisis de la función discriminante. Los análisis cualitativos y cuantitativos indican que Protypotherium fue un mamífero terrestre generalista con tendencia a la cursorialidad. Los elementos proximales y distales de las extremidades de Protypotherium recuerdan mucho a los de los mamíferos cursoriales en lo referente a caracteres cualitativos, pero los elementos intermedios son más similares a los de mamíferos arborícolas y semi-excavadores. Los análisis multivariantes generalmente agrupan a Protypotherium con mamíferos arborícolas y/o semi-excavadores, pero esto parece ser un efecto filogenético, probablemente atribuible a los hábitos excavadores de los interatéridos ancestrales y/o notoungulados. Las adaptaciones post-craneales de Protypotherium son intermedias entre aquellas de los interatéridos más basales, y el interatérido del Mioceno medio Miocochilius. Conjuntamente con este estudio, las investigaciones sonre otros interatéridos permitirían un análisis detallado de la evolución de los hábitos locomotores dentro de este altamente exitoso clado. PALABRAS CLAVE: locomoción; Mammalia; morfología, funcional; Notoungulata; paleoecología; América del Sur Translator: Manuel Salesa Résumé en FrançaisGUIDE ILLUSTRÉ DES FORAMINIFČRES DES BRAS DE MER DE SEYMOUR INLET ET BELIZE INLET, COLOMBIE-BRITANNIQUE SEPTENTRIONALE, CANADA Nous présentons ici les descriptions taxonomiques détaillées et les illustrations de 94 espčces de foraminifčres trouvées dans les bras de mer de Seymour Inlet et Belize Inlet (SBIC), un réseau de fjords situé sur la côte nord de la Colombie-Britannique. Ce guide pourra ętre utilisé par les futurs chercheurs. Il inclut quelques taxons de foraminifčres planctoniques qui ont été transportés du large vers le SBIC. Dix espčces de thécamibes d’eau douce, qui furent emportées dans les bras de mer ŕ partir des rives voisines, sont également décrites. Mots-clés : foraminifčres, thécamibes, bras de mer de Seymour Inlet et Belize Inlet, fjord, nouvelles espčces. Translators: Michel Chartier and Martin Dubreuil Deutsche ZusammenfassungFORTBEWEGUNG DES AUSGESTORBENEN NOTOUNGULATEN PROTYPOTHERIUM Diese Arbeit beschreibt die primären Fortbewegungs-Arten von Protypotherium, einem interatheriiden Notoungulaten (Südhuftier) aus dem frühen Miozän von Santa Cruz, Argentinien. Die Bewegungsart wurde sowohl qualitativ (d.h. mit Hilfe osteologischer Merkmale, die in lebenden Säugetieren bestimmten Bewegungsarten zugeordnet werden können) wie auch quantitativ (d.h. mit Hilfe einer Multivarianzanalyse, um Länge, Breite und Verhältnisse von Extremitäten-Knochen mit denen lebender Säuger zu vergleichen) ermittelt. Da die geschätzte Körpermasse von Protypotherium 5-10 kg beträgt, wurde sein Fortbewegungsablauf durch den Vergleich mit Säugetieren ähnlicher Masse und bekannter Fortbewegungsart bestimmt. Der vergleichende Datensatz umfaßt 39 Gattungen von Paarhufern (Artiodactyla), Raubtieren (Carnivora), caviomorphe Nagetieren, Schliefern (Hyracoidea) und Hasenartigen (Lagomorpha). Für jede Gattung wurden 11 Meßwerte und acht Indizes (Verhältnisse) von Extremitätenknochen erfaßt, die mit Hilfe von Haupkomponentenanalyse und linearer Diskriminanzanalyse untersucht wurden. Die qualitativen und quantitativen Analysen deuten darauf hin, daß Protypotherium wahrscheinlich ein generalisiertes terrestrisches Säugetier mit einer beginnenden Spezialisierung hin zu einer laufenden Fortbewegung war. Die qualitativen Merkmale der proximalen und distalen Extremitäten-Elementen von Protypotherium ähneln stark denen von laufenden Säugern, allerdings gleichen die dazwischen liegenden Elemente mehr denen von baumbewohnenden und grabenden Säugern. Multivarianzanalysen stellen Protypotherium meistens zu baumbewohnenden und/oder grabenden Säugetieren, was aber vermutlich ein phylogenetischer Effekt ist, der wahrscheinlich auf eine grabende Lebensweise ursprünglicher Interatheriiden und/oder Notoungulaten zurückzuführen ist. Die postcranialen Anpassungen von Protypotherium stehen zwischen denen ursprünglicher Interatheriiden und Miocochilius, einem Interatheriiden aus dem mittleren Miozän. Die Erforschung anderer Interatheriiden würde, in Verbindung mit der hier vorgestellten Untersuchung, eine detaillierte Analyse der Evolution der Bewegungs-Arten innerhalb dieser sehr erfolgreichen Gruppe ermöglichen. SCHLÜSSELWÖRTER: Fortbewegung; Säugetiere; Funktionsmorphologie; Notoungulata: Palökologie; Südamerika Translator: Franziska Großmann
Translator: Ashraf M.T. Elewa Polski AbstraktSPOSÓB PORUSZANIA SIĘ U WYMARŁEGO NOTOUNGULATA Z RODZAJU PROTYPOTHERIUM Niniejsze opracowanie opisuje podstawowy sposób poruszania się Protypotherium, notoungulata z rodziny Interatheriidae pochodzącego z wczesnego miocenu Santa Cruz (Argentyna). Sposób poruszania został określony zarówno jakościowo (np. poprzez odnotowywanie cech szkieletowych skojarzonych z określonym sposobem poruszania się współczesnych ssaków) oraz ilościowo (np. przez używanie analiz wielowątkowych w celu porównania długości poszczególnych odcinków kończyn i ich szerokości oraz stosunków tych wartości do danych pochodzących od współczesnych ssaków). Ponieważ masa ciała rodzaju Protypotherium została oszacowana na 5-10kg, jego sposób poruszania się został określony w odniesieniu do ssaków podobnych rozmiarów o znanych sposobach poruszania się (zestaw danych użytych do porównań zawiera 39 rodzajów ssaków parzystokopytnych, drapieżnych, gryzoni marowatopodobnych, góralek i zajęczaków). Dla każdego rodzaju pomierzono 11 zmiennych na kościach oraz osiem wskaźników (stosunków wielkości). Dane te zostały przeanalizowane przy użyciu analizy głównych składowych oraz analizy funkcji dyskryminacyjnej. Jakościowe i ilościowe analizy wskazują, że Protypotherium był najprawdopodobniej typowym ssakiem lądowym, którego sposób poruszania się skłania się w kierunku ssaków biegających. Bliższe i dalsze odcinki kończyn rodzaju Protypotherium przypominają głównie, biorąc pod uwagę cechy ilościowe, ssaki biegające jednakże odcinki pośrednie są bardziej podobne od tych u ssaków nadrzewnych i przejawiających zachowania grzebania w ziemi. Wielowątkowe analizy przeważnie grupują Protypotherium ze ssakami nadrzewnymi i/lub tymi przejawiającymi zachowania grzebania w ziemi jednak jest to najprawdopodobniej efekt filogenezy, prawdopodobnie odnoszący się do zachowań grzebania w ziemi u przodków Interatheriidae i/lub notoungulatów. Przystosowania pozaczaszkowe Protypotherium są pośrednie pomiędzy bardziej bazalnymi przedstawicielami Interatheriidae a środkowo-mioceńskim przedstawicielem tej rodziny z rodzaju Miocochilius. W połączeniu z obecnym opracowaniem, badania innych przedstawicieli Interatheriidae pozwoliłyby na bardziej dokładną analizę sposobów poruszania się wewnątrz tego kladu, który odniósł tak duże powodzenie. SŁOWA KLUCZOWE: poruszanie się, Mammalia, morfologia, funkcjonalny, Notoungulata, paleoekologia, Południowa Ameryka Translators: Robert Bronowicz and Dawid Mazurek |
|
