Imaging the inner ear in fossil mammals: High-resolution CT scanning and 3-D virtual reconstructions
Plain Language Abstract
The organs of hearing and balance in mammals are housed within an intricate cavity at the base of the skull, named, intriguingly, the “bony labyrinth.” Because it is lodged so deeply within the skull, it has been nearly impossible to study the bony labyrinth in fossils—since it is shrouded in bone and often encased in sediment matrix. Despite several technical challenges, high-resolution x-ray Computed Tomography (CT) scanning provides a powerful new tool for investigating this delicate and otherwise inaccessible structure. Challenges include addressing the complexly interwoven density patterns spanning the interface between the actual fossil bones and their encasing sediment, which frequently obscure the boundary between the two in CT images. Methods for reliably determining these boundaries and accurately segmenting the original CT images, both essential for producing anatomically accurate three-dimensional virtual reconstructions, have been lacking until now. In this study we introduce a protocol accomplishing both of these objective. Cyclically measuring the “Half Maximum Height grayscale thresholds”, a method emphasizing local gray-tone contrast differences rather than the range across the whole specimen, to better distinguish different structures between the fossil and rock or between the fossil and air, with constant interaction between operator and imaging software, reliably discriminates the bony labyrinth from the remainder of the skull as well as from surrounding sediment. To demonstrate the efficacy of this method, we CT scanned the skull of Chilecebus carrascoensis, a 20 million-year-old New World monkey fossil preserved in intractable, volcanically derived sediment, reconstructing its bony labyrinth successfully. We anticipate, therefore, that the protocol described here will be broadly applicable to a wide variety of fossils across a spectrum of sediment types and preservation styles, finally unveiling this long hidden region or other complex internal bony structures for detailed scientific analyses.
Resumen en Español
Obtención de imágenes del oído interno de los mamíferos: tomografía computarizada de alta resolución y reconstrucciones virtuales tridimensionales.
El laberinto óseo de los mamíferos es una delicada y compleja cavidad ubicada en la porción petrosa del hueso temporal que alberga los órganos de la audición y el equilibrio del oído interno. Dado que esta región se localiza en una zona poco accesible del cráneo, existen pocos estudios morfológicos del laberinto óseo en fósiles, en los que frecuentemente se encuentra completamente envuelto por los huesos que lo rodean y la matriz sedimentaria. El desarrollo reciente de la tomografía axial computarizada (TAC) de alta resolución proporciona una nueva y poderosa herramienta para la investigación de esas minúsculas y, a menudo, inaccesibles estructuras. En este artículo presentamos un protocolo para la obtención de imágenes virtuales tridimensionales (3D) del laberinto óseo a partir de tomografías computarizadas de alta resolución. A modo de ejemplo, hemos escaneado el cráneo de Chilecebus carrascoensis, un primate platirrino primitivo, mediante un tomógrafo axial de alta resolución de la Universidad Estatal de Pensilvania y reconstruido el molde interno del laberinto óseo a partir de los datos obtenidos. La segmentación de las imágenes TAC originales es un paso fundamental en la producción de reconstrucciones virtuales 3D precisas. Nuestros intentos de aislar el molde interno del laberinto óseo por medios automatizados fracasaron debido a la densidad similar que presentan el relleno sedimentario de las cavidades de los senos y del hueso esponjoso y el propio laberinto óseo. Fue necesario el uso valores umbrales medio-máximos para medir dinámicamente la diferencia de los contrastes de densidad en la interfase fósil/matriz y el solapamiento de las tonalidades de grises del fósil y la matriz. Resulta útil el uso de múltiples valores umbrales en el procesamiento de datos TAC de fósiles que son, intrínsecamente, heterogéneos en las propiedades y densidades de sus materiales. La interacción iterativa entre el operador y el ordenador ofrece el único medio disponible en la actualidad para discriminar de manera fiable el molde interno del laberinto óseo del resto del ejemplar.
Palabras clave: laberinto óseo; TAC de alta resolución; segmentación; reconstrucción virtual tridimensional (3D); Chilecebus; primate platirrino.
Traducción: Miguel Company
Résumé en Français
Représentation de l'oreille interne chez les mammifères fossiles: Balayage CT scan haute-résolution et reconstruction numérique virtuelle 3D
Le labyrinthe osseux des mammifères, une cavité délicate et complexe à l'intérieur du pétrosal, supporte les organes de l'audition et de l'équilibre de l'oreille interne. Du fait que cette région est située profondément dans le crâne – et souvent totalement enveloppée par d'autres os et le sédiment – peu d'études morphologiques du labyrinthe osseux on été réalisées dans le fossile. Les développements récents de la tomographie à rayon X assistée par ordinateur (Computed Tomography, CT) fournissent un outil puissant pour étudier des structures si petites et souvent inaccessibles. Nous présentons ici un protocole pour obtenir une représentation virtuelle tridimensionnelle (3D) du labyrinthe osseux à partir d'images de balayages CT haute-résolution.
Comme sujet d'étude, nous avons scanné un crâne de primate platyrrhinien basal, Chilecebus carrascoensis, utilisant le scanner tomographique haute-résolution de l'Université de l'État de Pennsylvanie, aboutissant à la reconstruction du moule interne du labyrinthe osseux à partir de données obtenues. La segmentation des images originales du balayage tomographique est un point crucial dans la production d'une reconstruction virtuelle 3D précise. Nous n'avons pas réussi à isoler le moule interne du labyrinthe osseux par des moyens automatisés, dû à la similarité de densité de la matrice de remplissage dans les sinus et les cavités spongieuses de l'os, et le labyrinthe osseux lui-même. Les différentes densités de contraste au travers de l'interface fossile/matrice et le recoupement des nuages de gris du fossile et de la matrice, ont nécessité des seuils à moitié du 'Half Maximum Height' pour être mesuré de manière dynamique. De multiples seuils sont avantageux pour traiter les données tomographiques du fossile dont les propriétés et les densités des matériaux sont par nature hétérogènes. Les interactions répétées entre l'operateur et l'ordinateur sont pour le moment le seul moyen disponible permettant une discrimination fiable entre le moule interne du labyrinthe osseux et le reste du spécimen.
Mots clés : Labyrinthe osseux, Tomographie haute-résolution à rayon X assistée par ordinateur ; segmentation ; reconstruction virtuelle tridimensionnelle (3D) ; Chilecebus; primate platyrrhinien
Translator: Olivier Maridet
Deutsche Zusammenfassung
Abbildung des Innenohrs von fossilen Säugetieren: hochaufgelöste Computertomographie und 3D virtuelle Rekonstruktionen
Das knöcherne Labyrinth der Säugetiere ist ein zierlicher und komplexer Hohlraum innerhalb des Petrosums der beherbergt die Gehörorgane und das Gleichgewichtsorgan im Innenohr beherbergt. Da sich diese Region normalerweise tief im Inneren des Schädels befindet, gibt es nur wenige morphologische Untersuchungen zum knöchernen Labyrinth bei Fossilien, da es häufig komplett von Knochen und Sediment umgeben ist. Die neueste Entwicklung der hochaufgelösten Röntgen-Computertomographie (CT) bietet ein leistungsfähiges Instrument für solche kleinen, häufig schwer zugänglichen Strukturen. Wir stellen hier ein Protokoll vor, wie eine dreidimensionale (3D) virtuelle Veranschaulichung des knöchernen Labyrinths aus hochauflösenden CT-Aufnahmen gewonnen werden kann. Als Fallstudie scannten wir den Schädel des basalen Platyrrhinen Chilecebus carrascoensis. Wir benutzten die hochauflösende CT-Anlage der Pennsylvania State University und rekonstruierten den Innenausguss des knöchernen Labyrinths aus den gewonnenen Daten. Das Aufteilen der Original CT-Aufnahmen ist ein entscheidender Schritt für die Herstellung einer präzisen 3D virtuellen Rekonstruktion. Es ist uns nicht gelunge,n den knöchernen Labyrinth-Innenausguss durch automatisierte Weise zu isolieren, aufgrund der ähnlichen Dichten zwischen der Matrix, den Sinussen und den spongiösen Knochenholräumen des Stückes und dem knöchernen Labyrinth selbst.
Unterschiedliche Dichtekontraste entlang der Fossil/Matrix Grenze und die überlappenden Grauskalen des Fossils und der Matrix erforderten Half Maximum Height Schwellenwerte, die dynamisch gemessen werden mussten. Multiple Schwellenwerte sind für die Verarbeitung von CT-Daten von Fossilien vorteilhaft die inhärent heterogen sind, was Materialeigenschaften und Dichte betrifft. Die iterative Interaktion zwischen Anwender und Computer bietet das derzeit einzig verfügbare Mittel für die zuverlässige Unterscheidung des knöchernen Labyrinth-Innenausgusses vom Rest des Stückes.
SCHLÜSSELWÖRTER: knöchernes Labyrinth; hochauflösendes Röntgen- CT; Segmentation; dreidimensionale (3-D) virtuelle Rekonstruktion; Chilecebus; platyrrhiner Primat
Translators: Eva Gebauer and Anke Konietzka
Arabic
Translator: Ashraf M.T. Elewa
Polski Abstrakt
Obrazowanie ucha wewnętrznego u ssaków kopalnych: wysokorozdzielczośćowa tomografia komputerowa i trójwymiarowe rekonstrukcje wirtualne
Błędnik kostny ssaków, delikatne i złożone wgłębienie w kości skalistej, mieści narządy słuchu i równowagi w uchu wewnętrznym. Ponieważ obszar ten zazwyczaj znajduje się głęboko w czaszce, i w wypadku skamieniałości często jest całkowicie otoczony przez kości i osad, przeprowadzono niewiele badań morfologicznych błędnika kostnego u materiału kopalnego. Niedawny rozwój skenowania za pośrednictwem wysokorozdzielczośćowej tomografii komputerowej (CT) stanowi potężne narzędzie do badania drobnych i często niedostępnych struktur. Poniżej przedstawiamy protokół do wytwarzania trójwymiarowych (3-D) wizualizacji wirtualnych błędnika kostnego z wysokorozdzielczościowych obrazów CT. Dla przykładu użycia zeskanowaliśmy za pośrednictwem wysokorozdzielczościowego CT z Pennsylvania State University czaszkę bazalnej małpy szerokonosej (Platyrrhini) z gatunku Chilecebus carrascoensis i z odzyskanych danych zrekonstruowaliśmy budowę wewnętrzną błędnika kostnego. W ramach odtworzenia dokładnych trójwymiarowych wizualizacji wirtualnych, istotnym krokiem jest segmentacja pierwotnych obrazów z CT. Ze względu na podobnej gęstości matrycę wypełniającą zatoki i jamę kości gąbczastej badanej próbki, jak zarówno właściwego błędnika kostnego, nie udało nam się automatycznie odizolować obraz budowy wewnętrznej błędnika kostnego. Odmienna gęstość kontrastuje w ramach całego interfejsu materiału kopalnego/matrycy i nakładających się szarości skamieniałości i matrycy, i wymaga, by wartości progowe pół-maksymalnej wysokości mierzono dynamicznie. Wielokrotne wartości progowe są korzystne dla przetwarzania danych z CT dotyczących skamieniałości, które są nieodłącznie heterogeniczne pod względem właściwości oraz gęstości materiału. Iteracyjne interakcje między użytkownikiem i komputerem oferują jedyny dostępny obecnie sposób na wiarygodną dyskryminację budowy wewnętrznej błędnika kostnego od reszty próbki.
Słowa kluczowe: Błędnik kostny; wysokorozdzielczośćowa tomografia komputerowa; segmentacja; trójwymiarowe rekonstrukcje wirtualne; Chilecebus; małpa szerokonosa
Translators: Dawid Mazurek, Robert Bronowicz, and Daniel Madzia
