The oldest specialized tetrapod herbivore: A new eupelycosaur from the Permian of New Mexico, USA
Plain Language Abstract
Gordodon kraineri is a new kind of sail-backed reptile based on an incomplete skeleton found in ~300 million year old rocks in southeastern New Mexico. Gordodon belongs to a family of early herbivorous reptiles, the Edaphosauridae, and has a surprisingly specialized skull and dentition. These skeletal specializations indicate it was a selective browser on plants.
Resumen en Español
El herbívoro tetrápodo especializado más antiguo: un nuevo eupelicosaurio del Pérmico de Nuevo México, EE. UU.
Gordodon kraineri es un nuevo género y especie de eupelicosaurio edafosáurido conocido a partir de un cráneo, mandíbula inferior y postcráneo incompleto asociados que se han encontrado en la Formación Bursum del Pérmico temprano del condado de Otero, Nuevo México, EE. UU. Tiene un aparato dental especializado que consiste en grandes incisivos en forma de cincel en la parte frontal de las mandíbulas, separados por un largo diastema de filas relativamente cortas de dientes postcaninos maxilares y dentarios en forma de clavijas. Las vértebras dorsales de Gordodon tienen espinas neurales largas que portan numerosos tubérculos pequeños, dispuestos al azar, con forma de espina. Los tubérculos en espinas neurales largas colocan a Gordodon en la familia Edaphosauridae, y el aparato dental y los tubérculos distintivos en las espinas neurales lo distinguen de los otros géneros de edafosáuridos: Edaphosaurus, Glaucosaurus, Lupeosaurus e Ianthasaurus. Gordodon es el herbívoro tetrápodo más antiguo conocido con un diastema dentario, extendiendo el rango temporal de esa característica anatómica 95 millones de años hacia el pasado desde el registro más antiguo hasta ahora que era del Triásico tardío. El aparato dental de Gordodon indica modos de ingestión y transporte intraoral de materia vegetal significativamente diferentes a los que tuvieron lugar en Edaphosaurus y, por lo tanto, representa un marcado aumento de la disparidad entre los edafosáuridos. Hubo dos vías muy tempranas hacia el herbivorismo en tetrápodos para la evolución de los edafosáuridos, una hacia el ramoneo generalizado de elementos de plantas con alto contenido de fibra (Edaphosaurus) y la otra (Gordodon) hacia un ramoneo más especializado, al menos en parte de ejemplares de plantas con alto contenido de nutrientes y bajo en fibra. Gordodon muestra una especialización sorprendentemente temprana del aparato masticador e indica cuán incompleto es nuestro conocimiento sobre la evolución, disparidad y diversidad de los edafosáuridos.
Palabras clave: Nuevo México; Pérmico; eupelicosaurio; edafosáurido; herbivorismo alto en fibra
Traducción: Enrique Peñalver (Sociedad Española de Paleontología)
Résumé en Français
Le plus ancien tétrapode spécialisé pour l’herbivorie : un nouvel eupélycosaure du Permien du Nouveau Mexique, États-Unis
Gordodon kraineri gen. et sp. nov. est une nouvelle espèce, placée dans un nouveau genre, d’eupélycosaure édaphosauridé, connue par un crâne, une mandibule, et du postcrânien associés et trouvés dans le Permien ancien de la formation de Bursum, comté d’Otero, Nouveau Mexique, États-Unis. Ce taxon présente denture spécialisée comprenant des incisives, de grande taille et en forme de burins, à l’avant des mâchoires, séparées de rangées relativement courtes de dents jugales maxillaires et dentaires (en forme de piquets) par un long diastème. Les vertèbres dorsales de Gordodon gen. nov. présentent de longues épines neurales qui portent de nombreux petits tubercules en forme d’épines et arrangés de manière aléatoire. Les tubercules sur les longues épines neurales placent Gordodon gen. nov. dans les Edaphosauridae, et la denture et les tubercules caractéristiques des épines neurales le distinguent des autres genres d’édaphosauridés—Edaphosaurus, Glaucosaurus, Lupeosaurus, et Ianthasaurus. Gordodon gen. nov. est le plus ancien tétrapode herbivore connu avec un diastème dentaire, ce qui étend la répartition temporelle de ce caractère anatomique de 95 millions d’années avant le Trias récent. La denture de Gordodon gen. nov. indique que ses modes d’ingestion et de transport intra-oral de la matière végétale étaient sensiblement différents de ceux connus chez Edaphosaurus, ce qui représente une augmentation marquée de la disparité au sein des édaphosauridés. Deux chemins évolutifs anciens ont conduit à l’herbivorie chez les tétrapodes édaphosauridés, un vers un broutage généralisé de plantes riches en fibres (Edaphosaurus) et l’autre (Gordodon gen. nov.) vers un broutage plus spécialisé, incluant au moins une partie de plantes pauvres en fibres et plus riches en nutriments. Gordodon gen. nov. montre une spécialisation suprenamment ancienne de la denture et souligne à quel point notre connaissance de l’évolution, de la disparité, et de la diversité des édaphosauridés est incomplète.
Mots-clés : Nouveau Mexique ; Permien ; eupélycosaure ; édaphosaure ; herbivorie (plantes riches en fibres)
Translator: Antoine Souron
Deutsche Zusammenfassung
Der älteste spezialisierte herbivore Tetrapode: ein neuer Eupelycosaurier aus dem Perm von New Mexico, USA
Gordodon kraineri ist eine neue Gattung und Art eines edaphosauriden Eupelycosauriers, von dem in der frühpermischen Bursum Formation im Otero County (New Mexico, USA) ein assoziierter Schädel, der Unterkiefer und ein unvollständiges Postcranialskelett gefunden wurden. Er hat einen spezialisierten Dentalapparat, der aus großen meiselartigen Incisiven am Kieferrand besteht, die durch ein langes Diastema von relativ kleinen Reihen stiftartiger Zähne auf dem Maxillare und Dentale getrennt sind. Die Dorsalwirbel von Gordodon haben lange Neuralbögen, mit zahlreichen, beliebig angeordneten kleinen dornartigen Tuberkeln. Die Tuberkel auf den langen Neuralbögen stellen Gordodon zu den Edaphosauridae und der Dentalapparat und die ausgeprägten Tuberkel auf den Neuralbögen unterscheiden ihn von den anderen Edaphosauriden-Gattungen — Edaphosaurus, Glaucosaurus, Lupeosaurus und Ianthasaurus. Gordodon ist der älteste herbivore Tetrapode mit einem Diastema auf dem Unterkiefer, was die Zeitspanne dieses anatomischen Merkmals auf 95 Millionen Jahre von der späten Trias ausdehnt. Der Dentalapparat von Gordodon weist auf eine deutlich andere Art von Nahrungsaufmahme und intraoralem Transport von Pflanzenmaterial hin als bei Edaphosaurus und stellt so einen deutlichen Anstieg von Disparität innerhalb der Edaphosauriden dar. Es gab zwei sehr frühe Wege von Tetrapoden-Herbivorie in der Evolution der Edaphosauriden: einer hin zum generalisierten Abweiden von ballaststoffreichen Pflanzen (Edaphosaurus) und der andere (Gordodon) hin zum mehr spezialisiertem Abweiden, mit zumindest teilweise nährstoffreichen, ballaststoffarmen Pflanzen. Gordodon zeigt eine überraschend frühe Spezialisierung des Dentalapparates und zeigt, wie lückenhaft unser Wissen über die Evolution, Disparität und Diversität der Edaphosauriden ist.
Schlüsselwörter: New Mexico; Perm; Eupelycosaurier; Edaphosaurier; ballaststoffreiche Herbivorie
Translator: Eva Gebauer
Arabic
Translator: Ashraf M.T. Elewa
Polski
Najstarszy wyspecjalizowany czworonożny roślinożerca: nowy eupelykozaur z permu z Nowego Meksyku, USA
Gordodon kraineri to nowy rodzaj i gatunek edafozaura, eupelykozaura, znanego z połączonych czaszki, żuchwy i niekompletnego szkieletu postkranialnego znalezionych we wczesno permskiej formacji Bursum w hrabstwie Otero w stanie Nowy Meksyk w USA. Ma wyspecjalizowany aparat zębowy, składający się z dużych, dłutowatych siekaczy z przodu szczęk, oddzielonych długą diastemą od stosunkowo krótkiego szeregu kołkowatych zębów policzkowych szczęki i kości zębowej żuchwy. Kręgi grzbietowe Gordodona mają długie wyrostki kolczyste, na których występują liczne, losowo ułożone, małe, kolczaste guzki. Guzowatości na długich wyrostkach kolczystych plasują Gordodon w Edaphosauridae, a aparat zębowy i silne zaznaczenie guzków na wyrostkach kolczystych odróżniają go od innych edafozaurów z rodzajów-Edaphosaurus, Glaucosaurus, Lupeosaurus i Ianthasaurus. Gordodon jest najstarszym znanym czworonożnym roślinożercą z diastemą, cofająca zakres występowania tej cechy anatomicznej o 95 milionów lat do późnego triasu. Aparat zębowy Gordodon wskazuje na znacznie odmienny sposób przyjmowania i transportu wewnątrz pyska materii roślinnej, niż miało to miejsce w przypadku Edaphosaurus, a zatem stanowi wyraźny wzrost zróżnicowania między edafozaurami. W wczesnej ewolucji edafozaurów istniały dwie ścieżki do roślinożerności u czworonogów, jedna wiodąca w kierunku ogólnej pędożerności, bogatych w włókna roślin (Edaphosaurus) i u drugich (Gordodon) w kierunku bardziej wyspecjalizowanej pędożerności, z odżywianiem zawierających więcej składników odżywczych roślin o mniejszej ilości włókien. Gordodon wykazuje zaskakująco wczesną specjalizację aparatu zębowego i wskazuje, jak niepełna jest nasza wiedza na temat ewolucji, zróżnicowania i różnorodności edafozaurów.
Słowa kluczowe: Nowy Meksyk; Perm; eupelycozaur; edaphosaur; odżywianie się wysoko włóknistym pokarmem roślinnym
Translator: Krzysztof Stefaniak
