SEARCH SEARCH

Article Search

Nautiloid cephalopods from the Rickard Hill facies of the Saugerties Member of the Schoharie Formation, eastern New York, USA (late Emsian, Devonian): A case study in taphonomy from glacial erratics

Martin A. Becker, Harry M. Maisch IV, Rebecca A. Chamberlain, John A. Chamberlain Jr., Christi G. Kline, and Clint F. Mautz

Plain Language Abstract

Nautiloids from the Lower Devonian Rickard Hill facies (RHf) of eastern New York State can be collected in glacial boulders throughout the Lower Hudson Valley of New York and northern New Jersey Piedmont. These nautiloids have been transported in the Laurentide Ice Sheet from several outcrops located in the Helderberg Mountains Region of New York State. Physical and chemical weathering during glacial transport and deposition reveals taphonomic features in these nautiloids not readily observable in outcrops. These taphonomic features include concentrations of straight and coiled shelled nautiloids that display similar orientations on bedding surfaces and casts and molds of other co-occurring invertebrates preserved within body and life chambers. The unique preservation of these nautiloids as seen in glacial boulders provides an opportunity to further interpret the taphonomy of the RHf and the role of sea level cyclicity in fossil concentration in this region of eastern New York State.

Resumen en Español

Cefalópodos nautiloideos de las facies Rickard Hill del Miembro Saugerties de la Formación Schoharie, este de Nueva York, EE. UU. (Emsiense tardío, Devónico): un ejemplo de estudio tafonómico de bloques erráticos

Los bloques erráticos glaciales de la facies Rickard Hill (RHf) del Miembro Saugerties de la Formación Schoharie (Emsiense tardío, Devónico) se encuentran dispersos por todo el Valle del Bajo Hudson de Nueva York y el norte de Nueva Jersey en Piedmont. Estos bloques erráticos son muy similares a las facies expuestas alrededor de 200 km al norte en la región de las Montañas Helderberg al este de Nueva York. Los bloques erráticos de la RHf contienen una asociación concentrada de cefalópodos nautiloideos bien conservados que está dominada por grandes formas ortocónicas y enrolladas. Estos nautiloideos afloran a lo largo de planos de estratificación como resultado de una compleja secuencia de meteorización física y química durante el transporte dentro del Hudson-Champlain Lobe de la capa de hielo Laurentino y la deposición en suelos ácidos de morrenas regionales. La meteorización también revela detalles tafonómicos dentro de las cámaras corporales y los fragmaconos de estos nautiloideos que no son fácilmente observables en los afloramientos de la RHf. Algunos nautiloideos muestran orientaciones similares en las superficies de los niveles, mientras que otros contienen moldes y contramoldes de invertebrados, incluidos trilobites, braquiópodos y corales que se conservan dentro de las cámaras corporales y los fragmaconos y en posiciones adyacentes a los mismos. La comparación de las muestras de bloques erráticos con la fuente rocosa indica que los grandes nautiloides de la RHf representan una asociación de periodo post mortem que se produjo en la misma localidad y entorno de depósito habitado por los animales vivos. Este depósito post mortem se produjo en el límite entre los ciclos de tercer orden del nivel marino eustático Emsiense 5 y Eifeliense 1 y se acumuló como parte de un ciclo ascendente somero delimitado por debajo y por arriba por las disconformidades denominadas sub-Aquetuck y sub-Edgecliff. Los nautiloideos y otras especies de fauna de invertebrados se concentraron durante eventos de desenterramiento y reenterramiento donde la base de la ola localizada pudo erosionar en la propia plataforma somera en esta área del este de Nueva York.

Palabras clave: facies Rickard Hill; Emsiense tardío; bloques erráticos; tafonomía de nautiloideos

Traducción: Enrique Peñalver (Sociedad Española de Paleontología) or Diana Elizabeth Fernández

Résumé en Français

Les céphalopodes nautiloïdes du faciès Rickard Hill du membre Saugerties de la formation de Schoharie, est de l’État de New York, États-Unis (Emsien récent, Dévonien) : un cas d’étude de taphonomie des blocs erratiques

Des blocs erratiques appartenant au faciès Rickard Hill (RHf) du membre Saugerties de la formation de Schoharie (Emsien, Dévonien) sont dispersés sur l’ensemble de la basse vallée de l’Hudson dans l’État de New York et au nord de New Jersey Piedmont. Ces blocs erratiques sont très similaires aux faciès exposés environ 200 km au nord dans la région des montagnes d’Helderberg à l’est de l’État de New York. Ces blocs erratiques contiennent un assemblage condensé de céphalopodes nautiloïdes bien préservés, dominé par des formes orthoconiques et enroulées. Ces nautiloïdes sont exposés le long des plans de stratification en raison d’une séquence complexe d’intempérisation physique et chimique pendant le transport au sein du lobe Hudson-Champlain de l’indlandsis laurentidien et le dépôt au sein des sols acides des moraines de fond régionales. L’intempérisation révèle également des détails taphonomiques au sein des loges d’habitation et des phragmocônes de ces nautiloïdes, détails qui ne sont pas observables directement sur les affleurements du RHf. Certains nautiloïdes présentent des orientations similaires sur les surfaces de stratification alors que d’autres contiennent des moulages internes et externes d’invertébrés, incluant des trilobites, des brachiopodes, et des coraux qui sont préservés au sein ou à côté des loges d’habitation et des phragmocônes. La comparaison des échantillons de blocs erratiques au substratum indique que les grands nautiloïdes du RHf représentent un assemblage remanié post-mortem présent dans la même localité et le même environnement de dépôt que ceux habités par les animaux vivants. Ce dépôt remanié post-mortem est situé à la limite entre les cycles eustatiques de troisième ordre de l’Emsien 5 et de l’Eifélien 1 et s’est accumulé pendant un cycle de haut-fond ascendant encadré par les discordances du sub-Aquetuck et du sub-Edgecliff. Les nautiloïdes et d’autres invertébrés ont été concentrés au cours de multiples évènements d’exhumation et d’inhumation pendant lesquels le niveau local de base des vagues a été capable d’éroder la plate-forme peu profonde de cette zone à l’est de l’État de New York.


Mots-clés : faciès Rickard Hill ; Emsien récent ; blocs erratiques ; taphonomie des nautiloïdes

Translator: Antoine Souron

Deutsche Zusammenfassung

Nautiloide Cephalopoden aus der Rickard Hill Fazies des Saugerties Members der Schoharie Formation, östliches New York, USA (spätes Emsium, Devon): Eine Fallstudie über Thaponomie aus Findlingen

Findlinge aus der Rickard Hill Fazies (RHF) des Saugerties Members der Schoharie Formation (spätes Emsium, Devon) kommen verteilt im gesamten Unteren Hudson Valley von New York und dem nördlichen New Jersey Piedmont vor. Diese Findlinge ähneln einer Fazies ungefähr 200km nördlich in den Helderberg Mountain Region des östlichen New York. Die RHF Findlinge beinhalten eine konzentrierte Assemblage gut erhaltener nautiloider Cephalopoden, mit zumeist orthokonischen und gekrümmten Formen. Diese Nautiloiden sind entlang von Schichtungen aufgeschlossen in der Folge einer komplexes Abfolge von physischer und chemischer Verwitterung während des Transports innerhalb des Hudson-Champlain Lobus des Laurentidischen Eisschilds und der Ablagerung innerhalb saurer Böden regionaler Grundmoränen. Die Verwitterung legt auch taphonomische Details der Kammern und Phragmocone dieser Nautiloiden offen, die in Aufschlüssen der RHF schwer zu erkennen wären. Einige Nautiloiden weisen eine ähnliche Ausrichtung auf den Schichtflächen auf während andere Abgüsse und Steinkerne von Invertebraten wie Trilobiten, Brachiopoden und Korallen beinhalten, die innerhalb und in der Nähe von Kammern und Phragmokone erhalten sind. Ein Vergleich der Findling-Proben mit dem Anstehenden weist darauf hin, dass die großen Nautiloiden der RHF eine post mortem Lagen- Assemblage darstellen, die an derselben Stelle und im selben Ablagerungsraum vorkommt wie von den lebenden Tieren besiedelt. Diese post-mortem Lagen-Ablagerung tritt an der Grenze zwischen den eustatischen Meersspiegel-Zyklen Ems 5 und Eifel 1 der dritten Ordnung auf und akkumulierten als Teil eines nach oben flacher werdenden Zyklus der nach unten und nach oben von der Sub-Aquetuck bzw. der Sub-Edgecliff Diskordanz begrenzt wird. Die Nautiloiden und die andere Vertebraten-Fauna wurde durch mehrfache Exhumierungen und Umlagerungen konzentriert wo die örtlich begrenzte Wellenbasis in der Lage war die flache Shelfplattform in dieser Gegend des östlichen New York zu erodieren.

Schlüsselwörter: Rickard Hill Fazies; spätes Ems; Findlinge; Nautiloidentaphonomie

Translator: Eva Gebauer

Arabic

Translator: Ashraf M.T. Elewa

Polski

Łodzikowate głowonogi z facji Rickard Hill z Saugerties Member z formacji Schoharie, wschodniego Nowego Jorku, USA (późny ems, Dewon): Studium tafonomiczne z głazów narzutowych (eratyków polodowcowych).

Głazy narzutowe (Eratyki polodowcowe) należące do facji Rickard Hill (RHf), z Saugerties Member z formacji Saugturyi Schoharie (późny ems, dewon) występują w dolinie dolnej Hudson w Nowym Jorku i północnym New Jersey Piedmont. Te eratyki polodowce są najbardziej podobne do facji odsłoniętych ~ 200 km na północ w regionie gór Helderberg we wschodnim Nowym Jorku. Eratyki polodowcowe RHf zawierają skoncentrowany zespół dobrze zachowanych łodzikowatych, zdominowanych przez duże ortokonalne i zwinięte formy. Te łodzikowate są wyeksponowane wzdłuż powierzchni warstwowania w wyniku złożonej sekwencji fizycznego i chemicznego wietrzenia podczas transportu w obrębie lobu Hudson-Champlain lądolodu laurentyjskiego i osadzania w kwaśnych glebach z regionalnych moren dennych. Wietrzenie ujawnia także szczegóły tafonomiczne w obrębie komór ciała i fragmokonów tych łodzikowatych, które nie są łatwo zauważalne na wychodniach RHf. Niektóre łodzikowate wykazują podobną orientację na powierzchniach warstwowania, podczas gdy inne zawierają odciski i ośródki bezkręgowców, w tym trylobitów, ramienionogów i korali, które są zakonserwowane wewnątrz i w sąsiedztwie komór ciała i fragmokonów. Porównanie próbek narzutniaków z podłożem skalnym wskazuje, że duże łodzikowate RHf stanowią pośmiertny zespół, występujący w tym samym miejscu i środowisku depozycyjnym co żywe zwierzęta. Ten pośmiertny zespół występuje na granicy między trzecim eustatycznym cyklem poziomu morza Emsian 5 i Eifelian 1 i gromadził się w ramach spłycającego cyklu ograniczonego wzrostu poniżej i powyżej niezgodności sub-Aquetuck i sub-Edgecliff. Łodzikowate i inna fauna bezkręgowców były zdeponowane podczas wielokrotnych ekshumacji i powtórnego pogrzebania, gdzie zlokalizowana podstawa falowania erodowała tę, płytkowodną szelfową platformę, na tym obszarze wschodniego Nowego Jorku.

Słowa kluczowe: facje Rickard Hill; późny ems;eratyki lodowcowe; tafonomia łodzikowatych

Translator:  Krzysztof Stefaniak